Der Allrounder oder der Taglöhner

*********************

«Der Samehändler het nüün Chinder, drum chunt er hüür es Bitzli gschwinder. Der Samehändler het gäng viil Inträsse, dass syni Chunde viil Gmües tüe ässe.» Mit däm Wärbespruch uf syre Visitecharte het üse Händler albe probiert, syne Chundinne allergattig Same z verchouffe.
Der Vatter het mängergattig Arbeit gmacht, für einigermasse über d Rundine z cho: Fäldmuuser, i Jura ga höije, i dere Zyt, wo d Bure a d Gränze hei müesse, oder im Herbscht vo Buur zu Buur ga Härdöpfle siliere. U de im Winter äbe ga husiere, zersch mit Chacheligschiir u speter mit Same, won är vor allem de Ämmitaler Bure het verchouft. .
Vo der «Samehandlig» hei mir, di Jüngschte vo nüün Gschwüschterti, am meischte mitübercho. Mir hei o müesse hälfe, Sameseckli abzfülle u se de im Früelig ga vertrage. I weis no guet, wi ni mänggisch ha Schiss gha vor de Hüng, wo d Burehöf hei müesse bewache. .
Wen ni so zrüggluege, dänken ig mänggisch, es wär am Vatter u üüs ringer ggange, wenn är sich hätt la aastelle bi mene Grosshändler, zum Byspiil bim Same-Vatter. Aber äbe, sälbständig sy u sech vo niemerem la dryrede, das isch sy Gsinnig gsy. Wi hei mir albe Samebriefli mit em Absänder druffe «druckt». U der Vatter het se i syre Handschrift aagschribe. Me het denn ds Wort deklariere gar no nid gchennt: Stangebohne Landfroue früe oder spät, Marthelibohne (vilecht zu Ehre vo Mueters u mym Name?), Buschbohne, Butterböhnli früe, Runggle, Rande, Chefe, Rüebli, Ärbsli u Chabis. Natürlech hets o ne gnaui Samewaag ggä u für jedi Samesorte di passende Mässgöönli (ke Bschüttigoon, Fynarbeit!). Dennzumal het es Täschli voll Same sälte meh als es Fränkli vierzg gchoschtet. U für dass d Burefroue em Vatter der Same o würklech abgchouft hei, het er uf «moderni» Wärbig gmacht. Wärbig, wo o no hütt ziet: Wärbegschänk! Sameseckli für d Bureching, wos aber me Sand als Same drinn het gha, derzue het er de Burefroue ihrer Ching grüemt. Das würki, het er albe gseit. .
Der Chabissame hei myner Brüetsche am liebscht gha. We dervo öppis a Bode gheit isch, hei sis gschnappet. Oder we der Vatter nid grad gluegt het, hurti es Gööni voll i Hosesack gstosse. Si hei dä Same nämlech gsammlet für ihres Luftgwehrli, wo niemer öppis dervo hätt dörffe wüesse. Dä Chabissame het nämlech grad di richtegi Grössi gha, für mit em Gwehrli dermit umezpülfere. D Mueter het das Luftgwehr ghasset wi Gift. Drum hei sy ’s albe nume denn bbruucht, we si öppe z Predig isch. Im Spätsummer, we sech de i üsem alte Huus d Hurnusse hei aafa ynischte, de isch o ds Jagdfieber bi myne Brüetsche gweckt worde. Si hei mit däm Chabissame ihres Luftgwehrli glade u uf d Hurnusse ziilet. D Giele plagiere no hütt dermit, sy heige de albe bbreicht. Sicher isch, dass si mängge Schutzängu hei gha, wo Schlimmers verhinderet het. U dass usserhalb vo Mueters Pflanzblätz da u dert plötzlech e schöne Chabis gwachsen isch, het nume d Brüetsche nid überrascht. .
Stifmüeterli, Gartebürschteli u Vergissmeinnicht het d Mueter albe scho früe i d Schale gsääit, piggiert u de am Rand vo der Pflanzig la blüüeje. Gäge d Pfingschte zue het der Vatter gseit, mir sölle de no ds Bluemebettli ga jäte. D Büüri chömm de mit ihrem Bsuech cho spaziere u wöll di nöiji Sorte Stifmüeterli gseh. Es het mi tüecht, di ganz wysse syge ömu nüüt bsungersch, dene chönnt me ja echly mit Farb nachehälfe. I ha Wasserfarb u Pinsu greicht u da u dert echly mit Rot, Blau oder Violett usbesseret. Mou, mou, füre Momänt gseh di Wunderblueme doch nach öppisem uus! E Stung speter, zum guete Glück isch dä Bsuech nid cho, ischs aber verby gsy mit der Farbepracht, d Blüemli hei der Gring la hange. D Mueter het gmeint, die Stifmüeterli heigen ällwä e Chrankheit. Bevor der Vatter isch cho luege, ha ni dy Sach usputzt, was gschlampet het, abgchlemmt, u nes het niemer meh öppis gseh vo mym schöpferische Schaffe.
Myre nöije Stifmüeterlisorte hätt ig de der Name ggä: Viola subito!

Marthle Steinmann-Fiechter us Thun


Geschichten   zurück

© by fiechterei.net